പുസ്തകത്തിന്റെ രചനയിലേക്ക് നയിച്ച ചെറുതും വലുതുമായ നേരനുഭവങ്ങളെയെല്ലാം ഓർത്തെടുത്തുള്ള പകർത്തിയെഴുത്ത് മുതൽ പ്രകാശനം വരെയുള്ള നിമിഷങ്ങളിലെല്ലാം കരുത്തേകിയത് ഇന്ദിരയായിരുന്നു. എന്റെ മനസാക്ഷിക്ക് നേരെന്ന് ബോധ്യമായ കാര്യങ്ങൾ അമ്പത് അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ അക്ഷരങ്ങളായി എഴുതി വച്ചപ്പോൾ അത് ചരിത്രവും വർത്തമാനവുമായി സംവദിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി. വറുതിയുടെ ബാല്യവും സംഘർഷങ്ങളുടെ യുവത്വവും പക്വതയുടെ അദ്ധ്യാപനവും അതിജീവിച്ച് നേരിന്റെ പാതയിൽ തലയുയർത്തി നിൽക്കാൻ സാധിച്ചു എന്നത് എന്നെ ഹർഷപുളകിതനാക്കുന്നു. ഒട്ടും സമ്പന്നമല്ലാത്ത ഭൂതകാലത്ത് നിന്ന് വെളിച്ചമില്ലാത്ത ദുരന്ത വഴികളിലൂടെ അലഞ്ഞ് നടന്ന എനിക്ക് ആത്മവിശ്വാസം ഒരിക്കൽ പോലും നഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. കർമ്മപഥങ്ങളിൽ കറയും കരിയും പുരളാതെ ഞാൻ നേടിയ ജീവിതവിജയത്തിന്റെ ശിൽപ്പികൾ ഇന്ദിരയും, ജീവനും റാണിയും കൂടിയാണ്. “എന്റെ” എന്ന ഏറ്റവും ഊർജ്ജപ്രസരണ ശേഷിയുള്ള വാക്കു കൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവരെയെല്ലാം ഞാൻ ആത്മകഥയിൽ അടയാളപ്പെടുത്തിയത്.